I am not Alone

28 Haziran 2010 Pazartesi

Homofobiye karşı dans et~!


It's time to try
Defying gravity
I think I'll try
Defying gravity
Kiss me goodbye
I am defying gravity
And you wont bring me down!

I'm through accepting limits
''cause someone says they're so
Some things I cannot change
But till I try, I'll never know!

Bir aydan beri, pek renkli insanlarla bu günü konuşup durmuştuk: Pride yürüyüşü.

Hani korkuyorduk aslında azıcık başımıza bir şeyler gelir diye. Birazcık da ulan etrafa iyice açılıyorum çekincesi vardı. Ama birbirimizi gaza getirerek gittik yürüyüşe.

Taksim heralde uzun zamandır bu kadar renkli bir görüntü görmemişti. Uzun uzun şu oldu bu oldu diye bir yazı yazamam gereksiz çünkü benim bile aklımda küçük küçük notlar kaldı yürüyüşten.

İlk önce bandodan bahsetmem lazım. O kadar renkli ve neşeli bir gruptu ki, insan istemeden eğleniyordu onları izleyerek. İşte bandonun ortaya ilk çıkışı:


Sonra minik bir grup olarak bando öncülüğünde ara sokaklardan Taksim meydana çıktık. Ve işte asıl kalabalık orada olmaya başladı. Galatasaray Lisesi'nin orada çekilmiş bir fotoğraf sanırım yeterli kalabalığın ne kadar fazla olduğunu anlamanıza.


Yürüyüş yaklaşık 2 saat sürdü. Ne kavga ne de bir sorun çıktı. Gerçi bazı insanlara kalp krizi yaşatmış olabiliriz. Şimdiden özür diliyorum kendi adıma.

Homofobiye karşı dans et dediler~! Sanırım en çok sevdiğim slogan buydu. İkinci favorim ise bizim sloganımızdı: Love is never wrong. Türkçe'ye "Aşkın yamuğu yoktur." diye çevirisini yapan zihinlerimizi kutluyorum. :D

Aklımda kalan sloganlardan bir kaç tanesi:
  • Ayşe Fatma'yı, Ahmet Mehmet'i; birbirlerini sevebilmeli
  • Baskı, şiddet ahlaksa biz ahlaksızız.
  • Dans et, Dans et; Homofobiye karşı dans et! Dans et, Dans et; Transfobiye karşı dans et.
  • Beyaz atlı prens boşuna gelme.
  • Aşk aşk hürriyet uzak olsun nefret.

Sırf izleyen insanların tepkilerini görmek için bile gidebilirdim. Korkulu bakışlar. Tövbe tövbe diyenler. Kavgaya hazırlanan vücutlar. Utananlar. Ve tebrik eden bakışlar. Öcü olarak düşündükleri insanların aslında "normal" görünümlü insanlar olduğuna karar veren teyzeler. Dünyanın çivisi çıktı diye düşünen amcalar. En ilginci çocuklardı ama: Ne olduğunu tam olarak anlayamamışlar. Meraklı gözlerle bakıyorlardı rainbow'a.

Bitirmeden önce son bir fotoğraf:

Love is never wrong no matter how different it may seem.


4 yorum:

  1. birbirlerini sevsinler ama benden maksimum uzak mesafede lütfen.

    YanıtlaSil
  2. bu yıl ki yürüyüşe katılacak mısın???

    YanıtlaSil
  3. Büyük ihtimalle katılırım yine :) Hem her sene daha da renkli olacağını varsayarak, bu seneyi merakla bekliyorum.

    YanıtlaSil
  4. bende gelmeyi istiyorum bu yıl,kısmet:)

    YanıtlaSil

Fazla gelmeyin üstüme olur mu?

Gitmeden bunlara da bir bak