Bir senem nasıl geçti?

When I get older, I will be stronger,
They'll call me freedom, just like a Waving Flag,
And then it goes back, and then it goes back,
And then it goes back

...

So we struggling, fighting to eat and
We wondering when we'll be free,
So we patiently wait, for that fateful day,
It's not far away, so for now we say

...

Malum öğrenciyim. Bana göre öğrencinin senesi haziranın ortasında biter, eylülün ortasında başlar. 1 Ocak sadece içilecek başka bir gündür. Şimdi finallerim bittiğine göre, benim senem de bitmiş oluyor. Peki bir sene boyunca neler oldu bakalım? Olayları sıra sıra yazmak isterdim ama o ışığı göremedim kendimde. Öncelik sırasıyla da yazmıyorum. Aklıma geldiği şekilde...

En önce artık mühendis adayı değilim. Uzun uğraşlar sonucu en azından asıl istediğime daha yakın bir bölümdeyim. Asıl isteğimin ise üniversite de olmadığını anladım. Hep derlerdi üniversite araç, amaç değil diye. Yeni yeni anlıyorum işte ben de.

Fotoğraf makinemin içine şeytan girdi. Ya insanın makinesi durduk yere titrer mi, bir kaç fotoğraf çektikten sonra? Ama iyi kullandım kendisini facebook şahidimdir.

Aylarca Alice in Wonderland bekledim. Tim Burton beni hayal kırıklığına uğrattın ilk defa. En sevdiğim masalı daha güzel anlatmanı beklerdim senden. Sanki tekrar etmeye başladın kendini. Öte yandan "7 Kocalı Hürmüz" ile mutluluğun doruklarına ulaştık. Ezop'u seviyoruz kısaca. Iron Man 2 ve Sex and the City 2 hala izlenilecekler listemde. Scarlett'ın filmlerini tekrar tekrar izlemekten bıktım, Iron Man 2 ile en azından bir film daha eklenmiş olacak Scarlett filmleri listesine. Gerçi "Vicky Cristina Barcelona" nın her daim gideri var ama yenilik iyidir. Sex and the City 2 yasaklandı. Ülkemi ve ülkemin genel dinini sevmediğimi daha önce de söylemiş miydim?

Yasak derken, sevgili ülkem google'ı yasaklamanın akıllıca bir hareket olduğunu düşünmüş olmalı ki, google artık yasak.

Baykal'ın pornosunu izledik daha ne olsun aslında. Yazık oldu gerçi bu nedenle bıraktı koltuğunu ama gitmesi de lazımdı artık zaten.

Hayatıma fırtına gibi giren muhteşem insanlarla tanıştım. Merinos'a sevgilerimi iletiyorum buradan.

Bir kez daha aşık oldum. O da mahvoldu gerçi. O nedenle yeni bir karar aldım: Birinden hoşlanınca yatağın altına saklan ve geçinceye kadar orada bekle. Nasıl?

Artık daha bir cesurum daha bir açığım daha bir kendime güveniyorum. Ve ne yazık ki daha umursamazım. Elimde olmadan kırdığım insanlardan özür diliyorum. Herkesler üstüne alınabilir bunu.

Türkçe'm artık daha iyi gibi, blog sağ olsun. İzleyicilerin önemli bir faktör olduğunu düşünmemiştim daha önce.

Dil demişken, yıllardan beri planladığım kitaba başladığımı söyledim mi? Hem de çizimlerini de yapıyorum kitabın. En azından kafam boşalmış oluyor.

Gerçi beni pek ilgilendirmezdi ama Lost bitti sonunda. Her hafta teori dinlemekten gına gelmişti resmen.

20 yaşıma girdim. Sandığım gibi depresyona da girmedim yaşlanıyorum diye. Aksine yeni yaşımı olgunlukla karşılıyorum. 20 yaşında kocaman bir kadın oldum. Çocuk denmiyor bana artık. Unutmadan bayan değil kadın.

Bu seneki konserleri duydun mu? Sırf onları saymaya kalksam ayrı blog yazısı çıkar. Ama Mika ile başladık, Eric Clapton ile devam ediyoruz.

Ne yazık ki insanlar hala acımasız. Savaşlar azalmıyor, azalmadılar.

Gülçin'in başarısını duymayan kaldı mı? Hatun yönetmen olma yolunda ilerliyor kocaman topuklu ayakkabılarla, iz bıraka bıraka. Ve kurt kırmızı başlıklı kızı kapıverdi.

Gözlerimi mavi yapmaya karar verdim. Gözlerim isyan etti neredeyse kör oluyordum.

Aklıma ilk olarak gelenler bunlar. Biraz serbest çağrışımla biraz ıkına sıkına anca bu kadar. Eminim unuttum çok önemli bir çok olayı ama yapacak bir şey yok artık.

PS: Çok merak ediyorum gerçekten okuyan birileri var mı?

PS2: Bir de, birazcık resim koymaya mı başlasam acaba çok mu renksiz?