I am not Alone

22 Ekim 2010 Cuma

tak tiki tak tiki tak tiki tiki tiki tak

Zaman göreceli bir kavram. En azından algılayaşımız onu.

Hani bazen derste 50dk geçsin diye, başlıyorum saymaya 1'den 3000'e kadar yolu var nasılsa. Hadi diyelim ders bitti. Ama sözü bitmiyor ya hocanın. İşte o uzayan 2-3dk ölüm gibi resmen. Her dakika 1 sene gibi.

Kendimi kandırıyorum resmen saate bakmamak için. İçimden 60'a kadar sayıyorum öyle bakıyorum ki, en azından 1 dakika daha geçmiş olsun.

Mesela kalmış 14 dakika dersin bitmesine. Kendimi 16 dakika kalmış gibi ayarlıyorum ki, erken bitti diye sevineyim.

Zaman geçmeyen yerlerden bir diğeri kuaförler. Zaten şam şeytanı gibi oturuyorum orada. Saçlarda garip pembe bir madde. Adam da kalkmış flört etmeye çalışıyor. Ben de yüzümde zoraki bir gülümseme, dakika sayıyorum yine.

Ama yok, dışarı çıkmama 1 saat kala hazırlanmaya başlıyayım kesin geç kalırım. Çünkü zaman gereğinden fazla hızlı geçer.

Biri bana istediğim herhangi bir süper gücü verse kesin zamanı kontrol etme yeteneğini isterdim. Bak yazıyorum buraya, işte o zaman dünyayı kesinlikle ele geçirebilirdim.

2 yorum:

Fazla gelmeyin üstüme olur mu?

Gitmeden bunlara da bir bak