Suluelma? Merinos?

Benim sevgili lurker okuyucularım~! Şimdi ya geçen günlerde dedim ya moralim bozuk uzak kalıyorum diye. Moralim düzeldi sayılır da, araya tatil falan girdi, birazcık soğudum buradan o arada.

Ya insanların varlığını yoklukların da anlıyorsun ya, şimdi benim bu kış iki tane yakın arkadaşım Almanya yolcusu. Merinos'u özleyeceğim orası kesin, ehh kendisi resmi modelim olur. Ama sevgili suluelma'mı ne kadar özleyeceğimi tahmin bile edemiyorum.

Hani herkesin hayatında bir arkadaşı olur ya, arasın çıkarsın kafa dağıtırsın. Suluelma o işte. Son dakika ararım, o da tembel kıçını kaldırır ve benim tamamen bencilce isteğime uyarak can sıkıntımın geçmesini sağlar. Sanmayın kendisi ile konuşulmaz ciddi şeyler. Konuşulur orası ayrı.

İşte ben, bencil bir kediyim. Dünyanın kendi etrafımda döndüğünü düşünüyorum falan. Benim etrafımda dönmediği zamanlarda da üzülüyorum, sıkılıyorum. Yetmiyor kaçarak uzaklaşıyorum.

Ama bencil olduğum kadar da kediyim. Yanımda insan istiyorum. Suluelma'm yokken ortalıkta kime geçicek tribim benim? Kim çekecek nazı mı? Ulan zaten azıcık insan bıraktım çevrem de (yanlış anlaşılmasın o az insanla mutluyum aslında), ama onlar da elimde olmayan sebeplerle uzaklaşınca ne olacak?

Yalnız kalmam da, yine de o çekirdek arkadaş grubum değişmesin istiyorum. Sonuçta bir nevi sığınağım onlar benim. Maceralarımdan yorulunca, kaçtığım güvenli sığınaklar onlar.

Ya bu da öyle acınaklı bir yazı oldu.

PS: Alının lan üzerinize tipintoşlar~!